Yesssss, deze grote jongen gaat er ook aan geloven. Ik ga een blog bijhouden van m’n escapades in Zuid Amerika. Een reis die overigens niet geheel vlekkeloos begon.
Na een latertje op dinsdagavond begon ik op woensdag fris en fruitig (not) met pakken voor de grote reis. Op donderdagochtend vloog ik eerst naar London en vervolgens naar Miami, waar ik warm welkom werd geheten door een vrij oude, onaangenaam ruikende en vooral zeer onvriendelijke vent, die mij uitvoerig begon te betasten (ik zou “too tall” zijn voor de drugshonden, wat een onzin!). Maar dit was nog niet het ergste…
Vlak voor ik de grens van Colombia over zou steken, kwam ik erachter dat dit alleen mogelijk was voor reizigers die ook een retourticket hadden geboekt of in het bezit waren van een verblijfsvergunning. Met geen van beide op zak, begon ik – zoals je begrijpt – wel een beetje te stressen. Ik dacht slim te zijn door even een vriend in Nederland te bellen en hem te vragen om ’n ticket voor me te photoshoppen. Maar helaas, het was Koningsnacht en de vriend in kwestie – ik zal geen namen noemen, Yoran – was niet meer aanspreekbaar. FUCK.
Maar je kent me (toch?!): uiteindelijk heb ik me op de een of andere manier toch het land in geluld, no es un problema para Tim! Taxi’tje naar hostel gepakt (beetje opgelicht, maar hoort erbij) om daar vervolgens helemaal kapot op bed te storten. Nog geen 2 uur later, inmiddels 3 uur ’s nachts, word ik wakker door gerommel: de dronken roommate die terugkomt van uitgaan. TOP! Maar deze iets te vriendelijke roommate (hij bleef maar tegen me aanlullen. Gast, mag ik tukken?!) had nog meer voor mij in petto. Om 6 uur ’s ochtends word ik wederom door dezelfde gast wreed uit mijn slaap gerukt, die uitgerekend dit moment uitkoos om uitgebreid te gaan pakken voor z’n terugvlucht. HOE DAN?!
Welcome to Medellin
Hahahahah Tim, prachtig dit. Heel veel plezier daar. Kus!
Lekker man. Klinkt goed! Laat je t me nog ff weten als je richting Cali gaat? Heb nog wat tips voor je