III. Love at First Height

Jaja, Big Tim está de vuelta! Mijn derde blog inmiddels (nooit gedacht dat ik dit zo leuk zou gaan vinden –  krijg ook veel leuke reacties binnen van jullie, dank daarvoor!).

 

Goed, vandaag wil ik het even hebben over een onderwerp waar je me in het dagelijks leven misschien niet al te vaak over hoort: de liefde, el amor. Als nuchtere Nederlander vermijd ik het onderwerp liever, of praat ik er omheen. Maar zoals de titel van deze blogpost misschien al verklapt: Deze jongen is iemand tegengekomen…

 

Ella se llama Julieta.

 

 

Julieta, dus. En nu denken jullie natuurlijk: ‘Tim doe fucking normaal, je bent pas net weg. Je hoort pas verliefd te worden als je minstens twee maanden op reis bent – of vlak voordat je teruggaat, zodat je met liefdesverdriet thuis komt’. En dat dacht ik zelf eigenlijk ook. Maargoed, deze dame heeft mijn hart gestolen en zoals ze in het Spaans zeggen: Amor no correspondido, tiempo perdido. Wat zoiets betekent als: ‘Tijd zonder liefde is verloren tijd’.

 

En dat is oprecht iets waar ik de afgelopen weken veel bij stil heb gestaan. Ik weet dat het waarschijnlijk ontzettend stom klinkt, maar alles wat ze zeggen is waar. Wanneer je je soulmate tegen komt, voel je dat gelijk.

 

Het eerste moment dat ik Julieta zag, was in de geitenstal op de kinderboerderij vlakbij mijn hostel in Medellin (geen grap). Ze was samen met wat niños de dieren aan het voeren. Ik voelde gelijk al iets, maar ik durfde niet op haar af te stappen. Er was helaas geen bar waar ik mij wat moed in kon drinken. Dus ging ik maar naar huis. Drie dagen later zag ik haar weer, in een klein koffiebarretje naast mijn hostel. Toen dacht ik, het is nu of nooit. En het bleek dat ze mij ook had zien staan…

 

We zijn wat gaan drinken. En van het een kwam het ander. We hebben bergen beklommen, de zon in de zee zien zakken, onder een sterrenhemel geslapen. Alles was simpelweg perfect. En dat is het nog steeds.

 

Dat is waarom ik besloten heb, na lang nadenken (ja een week denken is echt heel lang voor mij) voorlopig in Colombia te blijven. Hoe lang precies, weet ik nog niet. Maar zo lang de liefde door mijn aderen stroomt, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om weg te gaan.

 

Ik blijf natuurlijk wel lekker bloggen. Graag hoor ik ook hoe het met jullie gaat, dus hit me up (liefst per app, want dat lees ik elke dag)!

 

X